dagboek van Maud |
|
Maandag 2
maart 2009: niet veel bijzonders |
Donderdag
12 februari 2009: een grote sprong in de ontwikkeling |
Donderdag
1 januari 2009: heel hard huilen voor het slapengaan Sinds een tijdje huilt Maud erg hard en best lang (ik denk een kwartiertje / half uurtje) voordat ze 's avonds gaat slapen. Troosten in bed heeft geen zin. Ik vind het erg zielig. Haar bedje is nu ook naar beneden gezet. Ze trok zichzelf nog niet omhoog, maar kon al wel op handen en knieen zitten. |
Dinsdag
30 december 2008: zitten Het tandje is nog niet doorgekomen. Ik zie of voel het ook nog niet. Maar ze blijft wat huileriger dan normaal. Dus er zit toch een tandje dwars denk ik. Maud kan nu goed zitten en speelt dan erg lief. Ze slaapt de laatste tijd 's middags wat korter: 1 of 1,5 uur. Verder kan ze ook erg hoog en hard gillen. Dit doet ze als reactie ergens op. Ze schudt en knikt nu ook met haar hoofdje. Vanmiddag lag ze bij Ronald op de bank en Daan kwam ook even knuffelen met Ronald. Het leek alsof Maud wat jaloers was. Want telkens als Daan tegen Ronald aan ging knuffelen, begon Maud een beetje te jengelen. |
Woensdag
17 december 2008: boterham Verder een tevreden lachebekje! Zelfs als je aan de andere kant van de woonkamer staat en je lacht naar haar, dan krijg je een grote glimlach terug! |
Zondag 7
december 2008: oorontsteking |
Dinsdag
18 november: Maud is ziek Arme Maud. Vannacht heeft ze heel slecht geslapen. Veel gehuild en gehoest. Ze hoest al weken en is ook al een hele tijd verkouden. Maar ik dacht de afgelopen dagen dat het weer wat beter ging. Maar gisteren heeft ze overdag weer erg veel gehoest. En vandaag heeft ze ook verhoging (38 - 38.6 graden). Ze voelt zich ook duidelijk niet lekker. Zielig hoor. |
Vrijdag 14
november: geen borstvoeding meer Kortom: Maud wordt een grote meid! Ze is een lief, tevreden meisje dat ontzettend vaak lacht en het erg naar haar zin heeft. |
Maandag
20 oktober 2008: eerste tandje! Jaja, het is zover: Maud haar eerste tandje is doorgekomen. Ongeveer een week geleden dacht ik het al te zien en sinds eergisteren is het tandje ook te voelen. Het tandje zit in de onderkaak aan de linkerkant (voor Maud). Twee weken geleden ben ik begonnen met het afbouwen van de borstvoeding. Dat gaat goed. Ik heb geprobeerd Maud yoghurt te geven in plaats van borstvoeding na haar warme hap. Maar daar moest ze nog niets van hebben. Ze trok vieze gezichten en begon te kokhalzen. Dus geef ik haar nu maar een klein flesje melk na haar warme hap. Dat vindt ze erg lekker (gelukkig). Maud wordt steeds bewegelijker. Omrollen van rug naar buik ging goed in bed (afzetten tegen de spijlen). In de box deed ze het de afgelopen tijd ook steeds vaker en nu draait ze haar hand daar niet meer voor om. Omrollen van buik naar rug leek meer op per ongeluk omvallen. Maar de laatste dagen doet ze dat ook steeds vaker en lijkt het steeds minder op omvallen. Ook kan ze nu een beetje spelen als ze op haar buik ligt en houdt ze het ook lang vol. In slaap vallen doet ze nu ook vrijwel altijd op haar buik. Net als haar grote broer. De laatste tijd week probeert ze ook haar kont in de lucht te doen als ze op haar buik ligt. En ook schuift ze af en toe een beetje achteruit. Staan kan ze inmiddels erg goed als ze mijn handen vasthoudt. Onze kleine meid heeft ook het gillen ontdekt. Ze kan erg lang achter elkaar gillen. Verder is ze dol op Daan. Als ze met z'n 2-en op het speelkleed op de grond liggen, probeert ze hem te pakken en trekt ze Daan aan zijn haren. Maud heeft sinds twee weken (teddybeer)zwemles. Ze vindt het erg leuk, ze lacht erg veel. Daan lachte in het begin niet zoveel in het water. Nu vindt hij het erg leuk. |
Maandag 6
oktober 2008: Maud kan staan (met hulp) Maud wordt ook steeds sterker en groter. Ik heb het idee dat ze erg snel groeit de laatste dagen. De afgelopen dagen blijft ze beter staan als je haar vasthoudt onder haar oksels. Vandaag lukte het om haar aan haar handjes op te tillen vanuit liggen naar staan. Er zijn nog geen tandjes te zien. De verkoudheid is aan het overgaan. Ze slaapt steeds vaker op haar buik. Het afgelopen weekend zijn we een weekend weggeweest. Het ging ontzettend goed. Maud heeft goed geslapen en gedronken. Wel bijt ze (met haar kaakjes) steeds vaker in mijn tepel. Gisteren ook een dreigende borstontsteking, die tot nu toe niet is doorgezet. Ik heb dan ook besloten om te gaan stoppen met de borstvoeding. |
Vrijdag 26
september: een heleboel... Vorig weekend zijn we een weekendje weggeweest in een huisje. Maud heeft bij ons op de kamer geslapen. Het ging erg goed. Alleen werd ze wakker wanneer wij 's avonds naar bed gingen. Maar ze ging daarna ook weer redelijk vlot slapen. Afgelopen woensdag is Maud voor het eerst wezen wennen op het kinderdagverblijf. Ze is een ochtendje geweest en heeft daar een fruithap gekregen, geslapen, een fles gekregen en in de box gespeeld. Het ging ontzettend goed (ook met mama). Ze heeft helemaal niet gehuild. Toen ze op haar buik lag, heeft ze eventjes een beetje gepiept. Een erg lief en makkelijk meisje dus! Volgende week woensdag gaat ze een middag wennen en daarna gaat ze op vrijdag hele dagen. Ze is nu heel erg verkouden en hoest heel erg veel. Zielig hoor. Ze wordt nu ook 's nachts een enkel keertje wakker. Tja, dat zijn we niet gewend van haar. |
Dinsdag 16
september 2008: eerste fruithap |
Donderdag
11 september 2008: samen spelen (?) Vanochtend hebben Daan en Maud samen "gespeeld". Ik had het speelkleed van Maud op de grond en haar erop gelegd. Daan ging erbij liggen. Maud probeerde Daan te pakken en Daan moest daar weer erg om lachen. Hij moet altijd lachen als Maud hem met haar handjes probeert te pakken, want dat kriebelt (vindt hij). Ik heb er een filmpje van gemaakt. Hetj was zo schattig om te zien. Maud drinkt de laatste tijd kort. Na een minuut of vijf (maximaal tien) per borst is ze uitgedronken (denk ik). Ze laat dan telkens los. Ik probeer dan of ze een boertje moet laten. Soms is dat zo. Ze is niet ontevredener ofzo. Wel is ze ook meer afgeleid. Nadat ze dus een minuut of vijf goed heeft gedronken, gaat ze om zich heen kijken. Met kolven krijg ik er overigens nog steeds hetzelfde uit. Ik denk dus dat ze nog wel evenveel binnenkrijgt. Volgende week donderdag moet ik weer naar het consultatiebureau. Maud heeft nog geen tandjes. Wel had ze gisteren wel 3 (!) keer een poepbroek. Normaal gesproken is dat 1 keer per dag of minder. Ook is haar poep sinds een weekje wat dikker aan het worden. Zaterdag ga ik haar eerste fruithap geven. Ben benieuwd hoe dat zal gaan. In vergelijking met Daan slaapt Maud erg veel. Ik voed haar 's morgens rond half negen a negen uur. Dan rond half elf / elf uur gaat ze weer naar bed. Dan slaapt ze tot de volgende voeding om 13.00 uur. Om half drie / drie uur ligt ze weer op bed tot 17.00 uur. Dan krijgt ze weer een voeding en om 19.00 gaat ze weer naar bed. En om half negen / negen uur krijgt ze de laatste voeding. De laatste week wordt ze vaak wel een half uurtje voor de voeding al wakker. |
Zaterdag
30 augustus 2008: omdraaien! Het is gelukt! Dinsdagochtend haalde ik Maud uit bed en lag ze op haar buik. Weer een mijlpaal! Ik vind het wel weer erg leuk dat ze weer wat nieuws kan. Alleen het is nog een beetje onhandig. Want de afgelopen week draaide ze ongeveer 2 keer per dag op haar buik. Dit doet ze dan in haar bedje. Als ze dan een tijdje op haar buik ligt, vindt ze het niet meer leuk en wil ze terug. Maar dat kan ze dan nog niet. Dus tot die tijd moet papa of mama haar weer terug draaien. Maud maakt nu ook andere geluidjes: mmmmmmmmmmmma en als ze lacht, ademt ze in (of zoiets). Heel grappig is dat. |
Vrijdag 22
augustus 2008: omdraaien? De laatste voeding kreeg ze altijd om een uur of half tien a tien uur. Ik ben dat nu aan het vervroegen. Ze krijgt nu rond negen uur de laatste voeding en daar doet ze het nog steeds goed op 's nachts. De afgelopen weken laat Maud wat meer van zich horen. Ze huilt iets meer. Soms lijkt het ook op huilen, maar is het meer de stem uitproberen. De afgelopen week duurde het 's avonds (rond 19.00 uur) een half uur tot een uur voordat ze uiteindelijk sliep. Ze huilt dan best hard. Rond een maand of zes kunnen ze last krijgen van verlatingsangst. Wellicht dat dat het is. Want toen ik gisteren Daan naar bed ging doen, stopte ze bijna direct met huilen. Sinds een week of twee reageert Maud op Daan. Eerst volgde ze hem alleen maar en keek ze hem aan. Nu lacht ze naar hem, als hij weer gek loopt te doen en met een hoog stemmetje naar haar praat. Ze hebben de grootste lol met zijn 2-en. Heel erg leuk om te zien. Af en toe vind ik dat Daan iets te hardhandig is. Maar ze moet er dan erg om lachen. Zo schattig om te zien! We hebben hier ook maar een filmpje van gemaakt. |
Dinsdag 12
augustus 2008: even wegen Maud kan nu goed op haar buik liggen en haar hoofd omhoog houden. Alleen als ze hard lacht, valt haar hoofdje naar beneden. Ze kan dat kennelijk niet tegelijkertijd. Als ze nu op haar buikje ligt, kan ze haar armpjes ook bewegen. Dat is sinds ongeveer een week. Vorige week dinsdag was Maud trouwens een beetje ziek. Ze heeft dinsdagmiddag wat verhoging (38,5 graden ongeveer) gehad. Maar je merkte verder niets aan haar, ze sliep ook 's nachts gewoon goed. Maud spuugt ook over het algemeen minder. Alleen nu kwijlt ze wel meer en dus worden haar T-shirts alsnog nat. Ze is een echt meisje en kan erg hard en hoog gillen (van plezier). |
Vrijdag
1 augustus 2008: langer op blijven Maud kan steeds langer achter elkaar op blijven. Was dat zo'n 2 a 3 maanden geleden ongeveer een uurtje inclusief voeding. Nu is dat soms wel 2 uur. Gisterenmiddag en eergisteravond was ze wat onrustig met slapen. Kan zijn dat ze toen nog niet echt moe was. Dus probeer ik haar nu iets later naar bed te doen of als ze het zelf aangeeft. Ze pakt nu ook zelf allerlei speeltjes die verspreid in de box liggen. In haar bedje draait ze ook. Ik leg haar met haar hoofdje boven, maar als ik haar weer uit bed haal, ligt ze vaak beneden met haar hoofdje. Ik heb ook het idee dat ze minder spuugt. Wel nog kleine beetjes, maar hele golven zoals een aantal weken terug komen eigenlijk niet meer voor. Wel kwijlt ze nu ook. En als ze in de box ligt en bellen blaast, dan gaat dat gepaard met veel speeksel. |
Dinsdag 29
juli 2008: staan |
Donderdag
17 juli 2008: voetjes pakken Maud pakt nu ook haar voetjes vast. Ook pakt ze haar slab en spuugdoekjes vast. Ze probeert alles vast te pakken wat dichtbij haar ligt. Als Maud in de box op haar rug ligt, probeert ze op haar buik te draaien. Ze gaat dan op haar zij liggen, en probeert haar hoofdje een beetje op te tillen. Maar het lukt haar nog niet. |
Vrijdag
11 juli 2008: vier voedingen Iedere keer moet ik Maud voor een voeding uit bed halen terwijl ze of nog slaapt of gezellig in haar bedje ligt rond te kijken. Ze geeft zelf nooit aan dat ze een voeding wil. Rond half negen 's morgens krijgt ze haar eerste voeding (ze slaapt ook niet meer onrustig 's morgens) en haar laatste voeding is rond tien uur 's avonds. Vaak drinkt ze de laatste voeding vijf minuten goed en valt dan in slaap. Dus toen ik dinsdag naar het consultatiebureau moest heb ik (nog eens) gevraagd of ze niet naar vier voedingen mag. Ik vind nl. (zeker aan het einde van de dag) dat ik die vijf voedingen erin prop. Dat gevoel heb ik erbij. Eigenlijk was ze nog net te jong en te licht hiervoor, vond de wijkverpleegkundige. Ze is nu vier maanden en weegt 5.830 gram. Ze bleef twijfelen, maar zei geen nee. Dus we hebben afgesproken dat we het gaan uitproberen en dat ik, als we op vier voedingen blijven, na een week of 2 even langs ga om Maud te laten wegen. Om even te kijken of ze wel voldoende groeit. Toen we Daan de eerste keer vier voedingen gingen geven, werd hij gelijk midden in de nacht wakker en wilde niet meer slapen. Dus ik was benieuwd hoe het nu met Maud zou gaan. En vanaf dinsdag doen we het en het gaat super. Het is veel rustiger nu er wat meer tijd tussen de voedingen zit. Maud slaapt nog steeds goed, ook 's nachts. Al werd ze gisterenavond uit zich zelf wakker voor de voeding (iets wat ze dus nooit deed) en ook weer eventjes om half 12. Ik heb even bij haar gekeken, maar ze sliep al snel weer verder. Ook overdag wordt ze soms nu eventjes tussendoor wakker, maar echt huilen van de honger doet ze niet. Ze heeft trouwens bij het consultatiebureau haar prikjes weer gehad. Ronald probeert haar nu af en toe te laten staan. Dat kan ze nl. nog niet. Ze vindt het hartstikke leuk. Ook blaast ze nu bellen. En ligt ze, als ze wakker is, de hele tijd geluidjes te maken in de box. |
Donderdag
3 juli 2008: het is gelukt... Ja hoor, het is gelukt. Maud kan nu ook speeltjes pakken die ik voor haar gezichtje hou. Verder gaat alles ontzettend goed. |
Dinsdag
1 juli 2008: pakken Maud pakt met haar ene handje haar andere handje vast. Ze begint dus nu dingen ook te pakken. Ze doet ook pogingen om een speeltje te pakken als ik dat voor haar gezichtje hou. Maar dat lukt nog niet zo goed. |
Zondag
29 juni 2008: een vrolijk meisje... Maud is een vrolijk meisje, dat veel naar je lacht. Eigenlijk huilt ze alleen als je de fles of borst tijdens de voeding uit haar mond haalt en tegenwoordig huilt ze ook vaak na de voeding. Ik weet niet wat dat is, misschien weer wat last van krampjes. Ook maakt ze steeds meer en andere geluidjes. Ze reageert met geluidjes op jouw geluidjes. Afgelopen nacht heeft ze ontzettend goed geslapen. Vanaf de laatste voeding om half elf tot half negen vanmorgen. Ze heeft ook niet onrustig geslapen zo rond zes uur. En ze werd niet eens wakker vanmorgen om half negen. Ik werd toen wakker en ben er maar uit gegaan. |
Zondag
22 juni 2008: van alles en nog wat Maud duimt nu gelukkig ook op haar andere duim. Dus ze ligt niet voortdurend op een kant van haar hoofd. Als ze trouwens slaapt, draait ze haar hoofd ook. Dus ik denk dat we niet bang hoeven te zijn voor een afgeplat hoofdje. De antibioticakuur van Maud is afgelopen. Het duurde erg lang voordat de ontsteking minder werd. Nu lijkt die vrijwel weg te zijn. Ik zal haar oogje nog regelmatig schoon blijven maken, zodat de ontsteking ook wegblijft. Ik heb een andere speen gekocht voor Maud en deze gaat al wat beter. Ze doet nu iets langer over de flessen. Ik leg Maud nu regelmatig op haar buik en het gaat al beter. Ze kan haar hoofdje goed omhoog houden. Ronald is vanochtend voor het eerst wezen douchen met Maud. Tot nu toe heb ik haar steeds in bad gedaan en dat was nog niet echt een succes. Maar het douchen bevalt Maud beter. Ze heeft zelfs gelachen onder de douche. Nou, dat heeft ze in bad nog nooit gedaan. Maud werd de afgelopen week steeds rond vier, vijf of zes uur wakker en ging dan onrustig slapen. Wat ze in het begin ook overdag heeft gedaan. Daan wordt er tot nu toe gelukkig niet wakker van, dus laten we haar gewoon liggen. En dan moet ik haar vaak toch nog wakker maken voor de eerste voeding. Ik heb het idee dat ze beter slaapt in haar bedje dan in de kinderwagenbak of de maxicosi. Daar wordt ze toch regelmatig wakker in. Waarschijnlijk door alle geluidjes om haar heen. Maud volgt je al echt met haar hoofdje. En ook probeert ze, volgens mij, als ik een knuffel voor haar hou, deze te pakken. Als ik een knuffel op haar buik leg, dan pakt ze die met haar handje. |
Zondag
15 juni 2008: weer werken Ik heb deze week maandag en woensdag gewerkt. Tot nu toe viel het nog een beetje tegen. Ik moet natuurlijk ook weer mijn draai vinden en woensdag ging het al beter en was het ook leuker dan maandag. Maar het hielp ook niet echt mee dat Daan hartstikke ziek was. Het kolven op het werk ging goed. Maud dronk goed haar flesjes leeg thuis. Binnen 10 minuten heeft ze de fles leeg. Misschien moeten we toch maar een speen gaan gebruiken met een kleiner gaatje, want ze huilt daarna en wil waarschijnlijk gewoon nog wat sabbelen. Ze heeft veel zuigbehoefte, want ze ligt ook veel te duimen. Het is altijd dezelfde duim, dus ligt ze ook vaak op die kant van haar hoofd. Toch maar even in de gaten houden, anders krijgt ze straks een afgeplat hoofd. Dinsdag ben ik bij het consultatiebureau geweest. Ze weegt nu 5,3 kilo. Alles gaat goed. Wel gevraagd of ze niet naar 4 voedingen mag. Ik moet haar nl. steeds wakker maken voor de voeding. Maar dat mag niet, want 4 voedingen is niet goed voor de nieren en ze is nu ook minder hard gegroeid in vergelijking tot de keer daarvoor. Als ik nu minder ga voeden, valt ze misschien zelfs af. Dus toch maar wakker maken. Zielig hoor. Toen ik afgelopen dinsdag met Daan bij de huisarts was, heeft de huisarts gelijk even naar haar oogje gekeken. Ze krijgt nu antibiotica voor haar oogje. Af en toe denk ik verbetering te zien. Maar over is het nog steeds niet. Maud slaapt sinds vorig weekend door. Soms begint ze wel al om zes uur moet geluidjes maken, maar ze valt dan vaak weer in slaap. Gisteren was het zelfs pas half negen. Heerlijk weer lekker slapen 's nachts, alleen waren afgelopen week de nachten alsnog gebroken vanwege een erg zieke Daan. |
Zaterdag
7 juni 2008: rust en bijna werken... Sinds vorige week woensdag gaat het ontzettend goed! Maud slaapt overdag rustig. Dus geen gehuil meer in haar slaap. Sinds vorige week zaterdag is ook het huiluurtje 's avonds afgelopen en moet ik haar echt wakker maken voor de laatste voeding. En ook lijkt er steeds meer tijd te gaan zitten tussen de laatste en de eerste voeding. Allemaal heel erg positief dus! Ik ben hier ontzettend blij mee. Wat een rust! Nou was het niet zo dat ze continu overstuur huilde. Maar ik vind deze rust toch wel erg lekker. Gisteren was mijn laatste verlofdag. Maandag moet ik weer aan de slag. Ik heb er, nu het dichterbij komt, ook wel steeds meer zin in. Ben benieuwd hoe het zal gaan. |
Maandag 2
juni 2008: duimen |
Woensdag
21 mei 2008: langere nachten Sinds een week of twee geef ik de laatste voeding wat vroeger, zo tussen negen en tien, en ze slaapt dan vaak tot een uur of vijf. Ze slaapt dus al langere tijd achter elkaar. Volgens mij heet dit officieel al doorslapen. Maar ik hoop dat de nacht/ochtendvoeding in de loop van de weken toch nog wat opschuift. Maud spuugt nog steeds veel. Ik geef haar sinds maandag nutriton. Dit zou helpen tegen het spugen. Je moet het op een lepeltje aan haar geven voor en na de borstvoeding. Dat gaat steeds beter. Ik heb ook wel het idee dat het spugen minder wordt. Sinds maandagavond heb ik een (beginnende) borstontsteking. Bij Daan heb ik die ook een paar keer gehad. Ik heb nog geen koorts en de ontsteking heeft zich tot nu toe nog niet uitgebreid. Wel is het voeden wat pijnlijker geworden. Ik kolf na iedere voeding de laatste restjes voeding uit mijn borsten. En nou maar hopen dat er geen antibiotica of iets dergelijks nodig is en het vanzelf minder wordt. |
Donderdag
15 mei 2008: langer wakker Maud kan langer in de box liggen, voordat ze het zat wordt. Ze lacht ook steeds meer en nu ook naar mij. Eerste lachte ze naar de muur of andere voorwerpen. |
Zaterdag
10 mei 2008: kijken naar vuistje Maud lag vandaag in de box en probeerde naar haar vuistje te kijken. Ze probeerde te focussen en begon heel scheel te kijken. Toen bewoog ze haar vuistje en haar oogjes volgden haar vuistje. Vannacht heeft Maud erg lang geslapen. Ze heeft de laatste voeding om 23.00 uur gekregen en pas om 6.15 uur begon ze wat wakker te worden. Toen heb ik haar een voeding gegeven. Het was al licht en ik dacht dat Maud daarom niet meer makkelijk zou gaan slapen. Maar ik heb haar in bedje gelegd en niet meer gehoord. Ze doet het dus ontzettend goed. |
Maandag
5 mei 2008: lachen De afgelopen dagen maakt Maud steeds meer geluidjes en lijkt ze ook steeds meer te lachen. Maar vandaag weet ik het zeker: Maud lacht. Wat een ontzettend schattig gezicht! |
Maandag
28 april 2008: eerste flesje Maud slaapt nog steeds overdag regelmatig onrustig. 's Nachts blijft ze goed slapen voor en na de voeding. Ze slaapt nu in een slaapzakje. Vrijdag ben ik begonnen met afkolven. Zondag heeft Ronald haar voor het eerst de fles gegeven. Ze zoog regelmatig lucht aan en moet echt nog wennen aan het flesje. Dus blijven we maar proberen. Wel dronk ze in totaal zo'n 120 ml op. Dus dat is op zich goed. Vanmorgen had Maud een bloedneusje. Erg zielig. Het bloed liep er niet uit, het was meer snot vermengd met donker bloed. Ook is haar oogje meer ontstoken aan het raken. Maar nog niet heel erg. |
Woensdag
23 april 2008: Maud draait op haar zij Maud ligt nu niet meer alleen op haar rug. Ze draait zich ook op haar zij om iets te kunnen zien. Ze volgt ook al de mobiel die boven de box hangt met haar oogjes. Het slapen gaat (lijkt het) ook al wat beter (rustiger). Maar voordat ze in slaap valt wil ze nog weleens even huilen en dan trappelt ze de deken van haar af. Dus heb ik de deken anders neergelegd zodat die beter kan worden ingestopt. Maar nu trappelt ze zich omhoog. Tijd voor een slaapzak dus. |
Zondag
20 april 2008: rossig haar Max* had rossig haar. Vlak na Maud haar geboorte dacht ik dat Maud ook rossig haar had. Ik wist het niet zeker, misschien was het wel een beetje bloed van mij. Maar nu ook een aantal andere mensen het hebben gezegd, weet ik het zeker: Maud heeft rossig haar. Ik vind dat wel leuk. Ik had het vroeger zelf ook. Daan had als baby heel donker (zwart) haar en is nu heel blond. Ik ben benieuwd wat Maud haar haar gaat doen. Overigens ga ik nu eens bijhouden hoe ze slaapt (rustig of veel huilen tussendoor), zodat ik ook kan zien of het beter gaat of niet. |
Zaterdag
19 april 2008: Maud spuugt minder |
Woensdag
16 april 2008: eerste bezoekje consultatiebureau Ik ben gisteren voor het eerst met Maud naar het consultatiebureau geweest. Zij weegt nu 4.525 gram en is 58,5 cm lang. Maud komt voldoende aan. De consultatiebureau-arts heeft Maud onderzocht en goedgekeurd. Gelukkig maar. Maud heeft alleen een klein navelbreukje. Maar dat groeit zeer waarschijnlijk in het eerste jaar dicht. Verder nog het e.e.a. gevraagd over het huilen in haar slaap en over het spugen. Ik vind het toch weer erg moeilijk hoe ik daar weer mee moet omgaan. Ook gevraagd of ze spruw heeft, want haar tongetje was wat wit. Dit was gewoon melkaanslag en geen spruw. Gelukkig maar. |
Vrijdag 11
april 2008: het slapen overdag gaat steeds beter... |
Woensdag
9 april 2008: langere nachten? |
Maandag 7
april 2008: in slaap huilen Afgelopen weekend was Ronald het weekend (showweekend VVBB) weg. Ik vond het best spannend, maar het ging goed. Vanaf morgen gaat Ronald gewoon weer werken en is hij er 's ochtends niet meer. Ik moet er nog wel even handigheid in krijgen om twee kinderen te verzorgen. Daan zit tot nu toe vaak Teletubbies te kijken als ik aan het voeden ben. Maud spuugt trouwens ook best veel na de voeding. Geen grote golf, maar ze laat dan wat melk uit haar mondje lopen. Ze moet ook vaak boeren. Vorige week maandag woog Maud 4.190 gram en ze is dus al zwaarder dan toen ze geboren werd. |
Woensdag
2 april 2008: Maud slaapt in haar ledikant Vanaf een paar dagen na de geboorte heeft Maud af en toe lachstuipjes. Erg schattig. En nu maar wachten op haar eerste echte lachje. |
Zondag 30
maart 2008: spugen |
Woensdag
26 maart 2008: Maud komt weer wat aan We moeten Maud nog even blijven wegen, want ze komt nog niet veel aan. Maandag en dinsdag is ze zelfs weer wat (20 gram) afgevallen. Maar vandaag is ze 60 gram aangekomen en weegt nu 3.990 gram. Vrijdag ga ik haar nog weer wegen. Vandaag was ze 's middags wat onrustig en wilde ze vaak drinken. Daan was bij zijn oma en dus kon ik haar makkelijk even extra voeden. Gisteren is Ronald weer gaan werken na het Paasweekend. Hij werkt de komende twee weken halve dagen en begint dan wat later en komt wat eerder thuis. Dinsdag was de eerste halve werkdag van Ronald. Tijdens het voeden van Maud heb ik Daan voor de televisie gezet. Het voeden gaat nog niet heel soepel. Maud moet soms erg wakker gehouden worden en ik moet nog een beetje opletten of ze voldoende heeft gedronken. Dus dat gaat het makkelijkst als ik Daan niet voortdurend in de gaten hoef te houden. Na het voeden heb ik even met Daan een puzzeltje gemaakt en zijn we naar buiten gegaan. Toen begon het alleen te sneeuwen, helaas. Even ergens geschuilt en daarna verder gelopen. Het ging hartstikke goed. Vandaag was Daan dus bij zijn oma. Ik ben met Maud naar de supermarkt gewandeld. Ook dat ging goed. Maar ik was blij dat ik niet voor het eerst samen met Daan en Maud naar de supermarkt was gegaan, want dat was waarschijnlijk iets te veel geweest. Maud komt een keer per nacht voor een voeding. De eerste paar dagen was dit rond 3 a 4 uur. De laatste dagen is dat rond 4 a 5 uur. Een nacht was het zelfs pas 6 uur. Ze kan dus al goed een aantal uren achter elkaar doorslapen. |
Vrijdag 21
maart 2008: het gaat erg goed Ronald was vandaag vrij en heeft Maud in bad gedaan. Verder niet veel bijzonders. Het gaat goed met haar en met ons ook. Ik pas zelfs mijn oude broek weer aan. Inmiddels ben ik ook al wat kilo's kwijt. Moet er nog 5 kwijt tot mijn oude gewicht. Ook vloei ik bijna niet meer. Het lijkt wel of ik mijn oude lijf erg snel terug krijg. Maar belangrijkste is dat Maud het goed doet. Ze is nog niet al te veel aangekomen, ze blijft een beetje stabiel qua gewicht de laatste drie dagen. |
Donderdag
20 maart 2008: hielprik en gehoortest Donderdag is de wijkverpleegkundige langsgeweest. Ze heeft wat gegevens genoteerd. De gehoortest duurde lang. Maud had even bij mij gedronken tijdens het gesprekje, omdat ze honger had. Toen de gehoortest werd afgenomen, had ze de hik. Daardoor duurde het erg lang voordat het appparaat goed kon meten. Maar uiteindelijk bleek dat ze goed kan horen. En daarna de hielprik. Ze wordt nu getest op maar liefst 17 ziektes, waaronder CF. Maar ja, dat kan ze natuurlijk niet hebben. De rest van de dag ging erg goed. Daan was thuis. 's Ochtends was de kraamhulp er en 's middags mijn moeder. Dat was maar goed ook. Het is allemaal nog even wennen. 's Middags hebben we met z'n 3-en even lekker geslapen. Daar was ik wel aan toe na een hele ochtend op. Overigens is de stuwing nu aardig weg. |
Woensdag
19 maart 2008: Maud is geboren en update laatste dagen zwangerschap! Vrijdagochtend om 6.30 uur hebben we gebeld met het ziekenhuis. En ja hoor, er was een plekje voor ons. Dus wij naar het ziekenhuis. Daar aangekomen mochten we naar suite 15. Eerst werd er een CTG gemaakt en die was goed. Ook mijn temperatuur, pols en bloeddruk (120/80) waren goed. Om 7.30 uur deed de arts inwendig onderzoek bij mij om te voelen hoe het er van binnen voor stond en wat ze zouden gaan doen (infuus, vliezen breken of hormonen aanbrengen). Ik had geen ontsluiting, geen verweking van de baarmoedermond, de baarmoedermond lag ook nog ver weg. Dus werd er een veter met hormonen ingebracht om de verweking van de baarmoedermond op gang te brengen. Daarna weer een CTG gehad. Het zag er allemaal goed uit. Gedurende de dag af en toe krampen. Maar verder niet veel bijzonders. Zo rond een uur of vier waren wij het rondhangen in en op de kamer zat en gingen we even buiten wandelen. Ik was niet vooruit te krijgen en toen bedachten we ons dat dat bij Daan ook zo was. En toen was de bevalling bij Daan echt begonnen. We hadden dus even hoop dat Maud nog op vrijdag geboren zou worden. Aan het einde van de dag (rond 17.30 uur) nog even aan het CTG gelegen en de harde buiken werden ook iets sterker en kwamen zo rond de 3 minuten. Om 19.30 uur heeft de arts inwendig onderzoek gedaan. En helaas: nog geen ontsluiting. Ze kon al wel bij het hoofdje, gaf ze aan. De veter liet ze zitten. Maar verder ging ze niets doen. Om 21.00 uur weer aan het CTG en die registreert de harde buiken. Ze zijn weer wat pijnlijker. Maar eigenlijk gebeurt er verder niet zo heel veel. Dus gaan we maar vroeg slapen. Gedurende de nacht een aantal keer wakker geworden. Maar wel redelijk geslapen en dus weinig gemerkt van de harde buiken. Om 6.00 's ochtends word ik echt wakker en krijg ik harde buiken waar ik ook echt sneller bij moet ademen. Voor ons reden om de verpleegkundige maar even te bellen. Om 7.00 lig ik weer aan het CTG. Deze is weer goed. Om 7.45 uur komt de arts weer voor inwendig onderzoek. En hoera, er is maar liefst 1 cm ontsluiting. Dus worden de vliezen gebroken. De arts twijfelt nog of ze de vliezen wel heeft gebroken, aangezien er geen vruchtwater meekomt. Later komt er wel een beetje vruchtwater en het is helder. Er wordt even aangekeken of de weeen echt op gang komen. Zo niet, dan word ik aan het infuus gelegd. Gelukkig komen de weeen op gang. Ze zijn nog dragelijk. Maar om 9.15 uur begin ik een beetje persdrang te krijgen. Om 9.35 uur vertelt de arts dat ik 5 cm ontsluiting heb. Wat een tegenvaller is dat. Ik moet dus nog 5 cm en de persdrang zal alleen maar toenemen. De weeen worden hierna echt erg heftig en een paar weeen later kan ik de persdrang niet ophouden. Maar ik heb pas 5 cm ontsluiting. Ik word erg boos. Ronald belt toch maar weer de verpleegkundige. En even later komt ook de gynaecoloog. Die constateert dat ik volledige ontsluiting heb. Dus persen maar. Na vier persenweeen (10 minuten) is ze daar: onze dochter Maud! Tijdens de laatste perswee is haar hoofdje geboren en mocht ik niet verder persen. De gynaecoloog gaf aan dat hij even wat moest doen en dat kon vervelend aanvoelen. Hij ging met een tang oid aan de slag. Ik dacht gelijk aan het zetten van een knip. Maar hij moest de navelstreng doorknippen. Deze zat nl. om haar nekje heen. Om 10.32 is Maud geboren. Ze werd bij mij op mijn buik gelegd. Heerlijk! Na een poosje werd ze gewogen, gemeten en aangekleed. Maar eerst ging ze nog even aan de borst. Na een tijdje had ze het een beetje door. Maud woog bij geboorte 4.130 gram en was 52 cm lang. Een flink meid dus! En omdat ze zo zwaar is, moesten haar bloedsuikers worden gecontroleerd. Die waren goed. Geen reden dus om in het ziekenhuis te blijven. Ik heb me even lekker opgefrist. We hebben de familie op de hoogte gesteld en nadat ik had geplast, mochten we alweer naar huis. Dus zaten we om 15.00 uur alweer thuis. De eerste nacht ging erg goed. Ze heeft lekker geslapen en wij dus ook. Ze moet bij de borstvoeding nog erg gestimuleerd worden. Ze valt nog veel in slaap. De eerste dag is de meeste familie even snel langsgekomen om Maud te bewonderen. Zondag heeft Ronald Maud in bad gedaan. Daan heeft erbij gekeken en vond het erg interessant. Hij heeft zijn zusje ook al vastgehouden. Wat een grote vent is dat dan opeens! Maud is nog wel wat misselijk. Met mij gaat ook alles goed. Ik voel me erg goed, maar daarin schuilt schijnbaar het 'gevaar'. Je gaat dan te veel doen. Terwijl je eigenlijk goed moet rusten. Dus werd ik naar mijn bed gestuurd. Daar de kraamvisite maar ontvangen. Daan wil zijn zusje graag zien en knuffelen. Dus nog geen jaloers gedrag. De tweede nacht was een drama. Tot drie uur was Maud onrustig. Ze lag voortdurend te happen. Dus wilde ik haar aanleggen. Maar daar viel ze weer in slaap. Dus heb ik haar maar bij mij gehouden. Daar viel ze in slaap. Na een tijd maar de verloskundige gebeld en die gaf wat advies. We hebben haar nog heel voorzichtig geprobeerd terug te leggen en ja hoor ze bleef slapen. Tot de volgende ochtend. Maandag is Daan naar zijn opa en oma geweest. Ronald heeft Maud aangegeven en een weegschaal gehaald om haar te wegen. Zo weten we ook of ze voldoende binnenkrijgt. Ze is afgevallen, maar niet teveel. De nacht van maandag op dinsdag is weer ontzettend goed gegaan. Maud kwam rond 3.00 uur. Toen heb ik haar gevoed en daarna is ze weer rustig gaan slapen. Dinsdag is Daan thuis en Ronald weer aan het werk. Het gaat nog steeds erg goed. Ik heb ook het idee dat er voeding in mijn borsten zit. Dus dat komt ook goed op gang. 's Middags is de kraamhulp weg en ben ik alleen thuis met Daan en Maud. Toen ik Maud moest voeden heb ik Daan maar even voor de teletubbies gezet. Hij wil Maud ook weer erg graag vasthouden. 's Avonds en tijdens het eten is Maud wat onrustig. Dus ik vreesde voor de nacht. Maar de nacht van dinsdag op woensdag gaat net als de nacht ervoor. Ontzettend goed dus. Ik ben met de voeding wel lang bezig: ruim een uur. Want ze verslikt zich nog veel in de voeding. Er komt te veel in 1 keer. Het kwam zelfs uit haar neusje. En ze valt nog regelmatig in slaap, niet meer zoveel als in het begin. Ook had ze dinsdag wat meer wakkere momenten. En dan kijkt ze flink scheel! Woensdag gaat Daan naar mijn ouders toe. Dus ben ik alleen met de kraamhulp. 's Ochtends komen Ingrid, Sander, Thomas en Ronald zijn moeder langs. Het gaat erg goed met mij en Maud. Wel heb ik wat last van stuwing. |
Woensdag
12 maart 2008 (37w5d): de laatste dagen... De laatste dagen zwangerschap zijn nu dan echt aangebroken. Afgelopen maandag heb ik weer een CTG gehad. Die was weer goed. Mijn bloeddruk was ook goed (onderdruk 80). De arts heeft inwendig onderzoek gedaan. Nu weet ik ook weer hoe dat voelt, helaas. Ik had een (half) vingertopje ontsluiting. Dus niet voldoende om vliezen te gaan breken. Ik heb een afspraak gemaakt voor de inleiding van de bevalling op vrijdag a.s. We moeten dan om half zeven (!) 's morgens bellen om te vragen of we kunnen komen. Zo ja, dan moeten we om 7.00 uur in het ziekenhuis zijn. Maar het kan ook zijn dat het ontzettend druk is en dan wordt het uitgesteld naar een uurtje of wat later. Maar we moeten dus wel om half zeven 's morgens klaarstaan. Het inleiden gebeurt nu trouwens met een 'veter' i.p.v. gel aanbrengen. Tenminste als de baarmoedermond nog verweekt moet worden en er onvoldoende ontsluiting is om de vliezen te breken. Vandaag weer voor een CTG geweest en ook die was weer goed. Wel even gemeld dat ik af en toe last heb van een licht tintelend gevoel in mijn voet. Bloeddruk was goed (onderdruk 80) en er zaten geen eiwitten in mijn urine. Dus alles was goed. Ik begin toch wel een beetje zenuwachtig te worden. Tassen zijn gepakt en volgens mij is alles klaar. Dus ze kan komen... |
Zondag
9 maart 2008 (37w2d): Shrek... Jaja, zo word ik nu genoemd door mijn lieve vriend. Nou heeft hij ook wel een beetje gelijk, hoor. Mijn enkels zijn verdwenen en mijn schoenen gaan steeds meer knellen. Ik hou dus steeds meer vocht vast en krijg dikke voeten en enkels. Daar had ik bij mijn vorige zwangerschappen niet zo veel last van, volgens mij. |
Zaterdag
8 maart 2008 (37w1d): weer een CTG |
Vrijdag
7 maart 2008 (37w): en weer een controle gehad Gisteren ben ik weer op controle geweest. Het liep slechts een half uur uit. Dat valt toch mee in vergelijking met de vorige keren. Mijn onderdruk was 81, wat hoger dan de vorige keren dus. Maar nog wel goed. Ik hou ook vocht vast rond mijn enkels. Er zat geen eiwit in mijn urine. Bij dr. van Haaften besproken wanneer de inleiding plaatsvind. Ik gaf aan dat Maud toch wel rustiger is dan Daan en dat ik daarom wel weer een CTG zou willen. Dat was wederom geen enkel probleem. Hij stelde voor om vanaf nu om de dag een CTG te doen en met 38 weken zwangerschap de bevalling in te leiden. Dat betekent dat Maud volgende week vrijdag misschien al geboren gaat worden! Dat komt wel heel erg dichtbij. Ik krijg er een beetje de kriebels van. CTG was goed. Morgen dus weer een CTG. |
Vrijdag 29
februari 2008 (36w): weer een controle Ik ben vandaag bezig geweest met kleertjes wassen en het kamertje een beetje opruimen. We hebben weer wat kleertjes gekocht. Ik dacht dat ik ook wel wat neutrale kleding van Daan kon hergebruiken. Maar eigenlijk hebben we weinig neutrale kleding, het is veelal jongensachtig. Zeker als ik die meisjeskleding voor Maud zie. Volgende week probeer ik de laatste dingen te doen, zodat ik daarna lekker heel rustig aan kan doen. Maud heeft trouwens erg vaak de hik. Wel een paar keer per dag. |
Vrijdag 22
februari 2008 (35w): moxa-therapie Verder gaat alles goed. Mijn verlof is begonnen en dat is heerlijk! Ik heb een lijstje gemaakt met dingen die allemaal nog moeten. Want als ik eerlijk ben, krijg ik best een beetje de kriebels. Het komt allemaal zo dichtbij weer. Vandaag ook de drukproef voor het geboortekaartje aangevraagd. Het vervolg: 's middags om 14.15 uur had ik een afspraak bij dr. van Haaften. Toen ik kwam, was er al ongeveer drie kwartier uitloop. Bij de balie vertelde ze dat het inmiddels al wel een uur was. Ik wilde graag nog een CTG, want Maud was twee dagen toch wel wat rustiger geweest. Ze bewoog wel, maar zachter dan normaal. Ik merkte dat ik er te veel op aan het letten was. Ik dacht in de tijd van de uitloop dat ik misschien nog wel even een CTG zou kunnen doen. Na overleg door de balie-assistente met dr. van Haaften vertelde ze mij dat dat kon. Ik kon dan op de afdeling na het hartfilmpje door een arts gezien worden in plaats van een afspraak bij dr. van Haaften. Als ik nog vragen had, kon ik wel weer bij dr. van Haaften terecht. Dus naar de triage. Het hartfilmpje was goed. Er zat meer variatie in dan de vorige keer, vond ik. Mijn bloeddruk was goed (120/76). De arts kwam en voelde aan mijn buik. Zij vertelde dat Maud nog steeds met haar hoofdje boven lag. Jammer. Toen de echo erop en wat bleek...de arts had het verkeerd gevoeld. Maud lag wel degelijk met haar hoofdje beneden! Ze was nog niet ingedaald, dus ze kan nog weer terugdraaien. Alleen de grootste kans is dat ze gewoon met haar hoofdje beneden blijft liggen. Haar voetjes liggen naast haar hoofdje. Of dat normaal is? Geen idee. De echo zag er goed uit, nog voldoende vruchtwater. Dus we kunnen er weer even tegenaan. En we kunnen stoppen met moxa! |
Donderdag
14 februari 2008 (33w6d): eerste keer controle gynaecoloog De afgelopen drie weken hebben we op dinsdagavond een zgn. opfriscursus gehad. We waren daar met nog 2 stellen. We hebben het een en ander te horen gekregen over hoe om te gaan met het andere kindje, de soorten huiltjes van een baby, het ritme van een baby en hoe we ook al weer moeten puffen en persen. Erg interessant en weer een hoop tips gekregen. Daarnaast ook aan haar gevraagd over de zgn. moxa-therapie. Dit schijnt te helpen om de baby te draaien. Je moet dan gedurende een week of twee (dacht ik) 2 keer per dag wierook bij je twee kleine tenen houden. Het is vergelijkbaar met acupunctuur. Ik moet zeggen dat ik niet zo ben van de alternatieve dingen. Maar in dit geval wil ik het wel eens gaan proberen. Baat het niet dan schaadt het niet. Overigens heb ik na mijn afspraak met de gynaecoloog een hartfilmpje gehad. Ik had de laatste dagen te vaak het gevoel dat ze wat rustiger was. Ze bewoog wel als ik mijn handen op mijn buik legde. Het hartfilmpje zag er goed uit. Naar mijn idee was de lijn te vlak, maar na een tijdje kwam er iets meer variatie in. De arts vond het er goed uit zien en gaf aan dat de grote pieken en dalen komen als een kindje wat ouder is. Ook de echo zag er goed uit. Kortom ik kan er (hopenlijk) weer even tegenaan. Morgen is mijn laatste werkdag. Ik ben ontzettend veel zin in mijn verlof. Lekker de laatste dingetjes regelen en klaarmaken. |
Zondag 27
januari 2008 (31w2d): een update... Verder alles goed, wel steeds meer klachtjes. Ik ben zelf nu zo´n 10 kilo aangekomen. We hebben nu ook voor het eerst foto´s gemaakt van mijn buik. Ik krijg weer wat last van maagzuur. Als ik een tijdje heb gezeten, gaat het lopen niet zo soepel. Afgelopen maandag ben ik voor het eerst echt onzeker geweest of Maud nog wel voldoende bewoog. Ze bewoog gedurende de hele dag. Dus dat is gewoon goed. Maar toch had ik twijfel. De volgende dag dat besproken met de verloskundige en zij vertelde mij dat ik Maud binnen een uur moet voelen bewegen. Zo niet, dan zou ik me zorgen mogen maken. Het geboortebord is inmiddels bezorgd en ziet er mooi uit. Wel anders dan de andere borden, maar ook erg mooi. Dinsdag a.s. is de eerste keer van de opfriscursus Samen Bevallen. Ben erg benieuwd wat we allemaal te horen krijgen. De week daarna ga ik voor de laatste keer op controle bij de verloskundige en 14 februari ga ik voor de eerste keer naar de gynaecoloog. Ik moet het geboortekaartje nog regelen, maar dat ga ik doen in de eerste week van mijn verlof. Ik moet nog drie weken werken. 15 februari is mijn laatste werkdag voor mijn verlof. |
Donderdag
3 januari 2008 (27w6d): geboortebord geregeld en Maud erkennen We zijn ook bij het gemeentehuis langsgeweest om Maud te erkennen. Zodat ik niet, als ik net bevallen ben, Maud hoef aan te geven bij het gemeentehuis. Nu kan Ronald dat gewoon doen. Verder heb ik vorige week vrijdag mijn urine weggebracht om weer eens op blaasontsteking te laten testen. Ik heb geen blaasontsteking. |
Zondag 30
december 2007 (27w2d): bezoek verloskundige en fysiotherapeut Ook ben ik weer bij de verloskundige geweest. Alles was goed. Bloeddruk was goed (110/70). Hartje klopt mooi en qua groei ging het ook goed. Over drie weken laat ik mijn bloedsuikers eens prikken (3 keer op een dag) en dan krijg ik ook gelijk weer een controle. Daarnaast ben ik dan ook zo'n 30 weken zwanger en rond die tijd zou er ook weer met de echo gekeken worden naar mijn placenta. Ook die afspraak gemaakt bij de verloskundige, alleen een week later. Ik vond het wat veel worden in 1 week tijd. Ik heb nu ook het kraampakket gekregen van de verzekering. Er zitten nu ook wat leuke hebbedingetjes in. Dat zat er de vorige twee keer niet bij. En natuurlijk ook weer de onderleggers en de megagrote kraamverbanden. Als ik die pakken zie, dan zijn die binnen een kleine week alweer op. Dus nog wat bijkopen. Ook heeft Ronald de website voor Maud verder ingericht. En heeft hij het plaatje voor het geboortekaartje ingescand en de voorkant van het geboortekaartje gemaakt. Het gedichtje voor het geboortekaartje hebben we ook al. Alleen de binnenkant moet nog qua tekst verder worden aangekleed. Verder gaat alles goed. Ik begin wel steeds meer te 'waggelen' en loop iets minder makkelijker. En ook heb ik wat meer kleine pijntjes. Maar allemaal nog goed te doen. |
Dinsdag
11 december 2007 (24w4d): een update… Alweer een maand geleden dat ik voor het laatst heb geschreven. Ik merk dat deze zwangerschap er een beetje 'tussendoor' gaat. De meeste aandacht gaat uit naar Daan. Daarom is het maar goed dat we eind januari en begin februari de vervolgcursus van 'Samen bevallen' gaan doen. Geboortekaartje is eigenlijk nog niets aan gebeurd, meisjeskleertjes hebben we bijna nog niet, we zijn wel al een beetje begonnen met de website en aan de toekomstige kamer van Daan is ook nog niets gebeurd. Daar gaan we zaterdag a.s. voor op pad. Over 3 maanden is het nl. al zover. Wel hebben we al een naam: Maud. Lekker stoer en kort. Ik heb de laatste tijd wat meer last van maagzuur. Herkenbaar van de vorige zwangerschappen. En ook komt er af en toe kramp opzetten in mijn kuiten als ik in bed lig. Ik til Daan nog veel te veel en nu moet ik naar de fysiotherapeut. Ik heb nl. soms het gevoel alsof mijn baarmoeder erg is gezakt, als ik zit gaat het weer over. Het schijnen toch mijn bekkenbodemspieren te zijn. Dus naar de fysiotherapeut. Ik ben er nog nooit geweest. Vorige week donderdag naar de verloskundige geweest en alles was weer goed. Wel merk ik dat deze zwangerschap qua stress makkelijker gaat (tot nu toe), maar lichamelijk wel zwaarder is. |
Vrijdag
16 november 2007 (21w): 20 weken echo Gisteren hebben we de 20 weken echo gehad. Het spreekuur liep erg uit, waardoor we pas een half uur later aan de beurt waren. De echo zou een half uur duren. De verloskundige heeft onze kleine meid nagekeken en alles zag er normaal, dus goed, uit. Ook qua groei ging het goed. Ze lag goed op schema. Ze lag met haar hoofd naar beneden en met haar hoofd naar mijn rug toe. De verloskundige kon het hartje en het gezichtje niet goed zien. Na een korte pauze hoopten we dat ze zich een beetje gedraaid had, maar helaas ze lag nog steeds hetzelfde. De verloskundige heeft toen geprobeerd het hartje zo goed mogelijk in beeld te brengen en dat lukte. Het kostte wel wat moeite. Maar alles zag er goed uit. Ook wilde ze bij het gezichtje het bovenlipje zien, om te kijken of deze gesloten was. En dat was zo. Een puntje van aandacht was de placenta. De placenta ligt aan de achterkant en loopt vrij ver naar beneden toe. Tot dichtbij / tegen de baarmoedermond aan. Dit kan wat eventueel wat problemen met bevalling opleveren. Dus zei de verloskundige dat het ziekenhuis hier ook binnenkort naar zou moeten kijken. Vaak is het echter ook zo dat door het groeien van de baarmoeder de placenta anders komt te liggen. Aan het einde van de echo ging ze nog een keer kijken en toen zei ze dat de placenta wel ver naar beneden ligt, maar dat hij toch iets minder ver lag dan ze in eerste instantie dacht te zien. Ik hoef dus niet naar het ziekenhuis, maar bij 30 weken kijkt de verloskundige nog een keer goed hoe de baarmoeder dan ligt. |
Zondag
11 november 2007 (20w2d): een update… De afgelopen twee weken, en zeker de afgelopen week, voel ik ons meisje elke dag wel bewegen. Steeds vaker dus, maar nog niet zo sterk. Ronald heeft haar van de week ook al gevoeld. 25 oktober ben ik naar de verloskundige geweest voor controle. Alles was goed. Bloeddruk was goed, bloeduitslagen waren goed. Ook was mijn glucosegehalte goed, dus geen zwangerschapsdiabetes. Ik heb aangegeven dat ik graag de 20-weken echo in het ziekenhuis wil. De verloskundige gaat een brief faxen. Een week later heb ik nog geen brief ontvangen met een afspraakbevestiging. Na een telefoontje blijken ze de fax niet gehad te hebben. Dus even opnieuw laten faxen. Een paar dagen later belt de verloskundige dat ik geen 20-weken echo in het ziekenhuis mag hebben. Ik heb daar geen indicatie voor. Dus een afspraak gemaakt voor volgende week donderdag bij de verloskundigepraktijk. De pijn in mijn liezen is ook over. Het was toch bandenpijn. Afgelopen zondag zijn we 's middags naar Hoorn gereden. Aan het einde van de heenreis begon ik wat pijn aan de zijkant van mijn rug te krijgen. Daar aangekomen werd het niet beter. Ik moest ook telkens naar de wc. Maar plassen, ho maar. Op een gegeven moment wist ik niet meer hoe ik moest zitten of staan. Iets wat mij een beetje deed herinneren aan het begin van de bevalling van Max*. Maar toch was ik niet erg ongerust. Op een gegeven moment hebben we toch maar besloten om naar huis te gaan. Het zat erg ongemakkelijk in de auto. Onderweg een paar keer gestopt om over te geven. Op dat moment werd de pijn ook heviger. In de auto heb ik ook contact gehad met de verloskundige. Zij adviseerde mij om thuis lekker te gaan douchen en liggen en om een paracetamol te nemen. Eindelijk waren we thuis. Snel onder de douche, in bed en een paracetamol. Het ging nog niet veel beter. Ondertussen had Ronald contact met de verloskundige. Ronald moest alvast mijn urine naar de huisartsenpost wegbrengen om te testen op blaasontsteking. Na een tijdje kwam hij terug: ik had inderdaad een beginnende blaasontsteking. Maar ze kon de pijn in mijn rug en het overgeven niet thuisbrengen. Ze dacht aan een nierbekkenontsteking. Maar ja, daar hoort koorts bij en dat had ik niet. Dus wilde ze me even zien. Op dat moment was alle pijn weg en voelde ik me weer goed. Toch even naar de huisartsenpost. Ik had geen nierbekkenontsteking. Wat het wel was geweest wist ze niet. 's Avonds is de verloskundige nog even langsgeweest. Even naar het hartje geluisterd en aan mijn buik gevoeld. Zij kon ook niet zeggen wat het is geweest. Alles lijkt nu in orde. Als het vaker voorkomt, moet er verder onderzoek worden gedaan. Maar belangrijkste is dat alles goed is. Misschien een verkeerde houding in de auto, te druk of ….. geen idee. Afgelopen vrijdag een klein beetje rozig slijm verloren. Even de verloskundige hiervoor gebeld en het kan komen doordat ik de laatste tijd veel aan het hoesten ben. |
Woensdag
17 oktober 2007 (16w5d): beweging in mijn buik? Ik had het idee dat ik Max* en Daan toch al wel eerder voelde bewegen in mijn buik. Ik heb Daan zijn dagboek erop nageslagen en daar stond dat ik Daan pas echt voelde bewegen toen ik bijna 17 weken zwanger was. En nu ben ik ook bijna 17 weken zwanger en vanmorgen voelde ik haar echt bewegen. Wel weer heel zachtjes, maar het was het echt. Dit vind ik wel een erg leuke periode van de zwangerschap. Gezellig en bijzonder ook om zo'n klein mensje in je buik te voelen bewegen. |
Zaterdag
13 oktober 2007 (16w1d): pijn in mijn lies Ik heb gisteren en vandaag vaak last van mijn lies als ik loop. Het doet zeer. Maar af en toe is het ook bijna weg. Ik heb geen idee wat het is. Volgens mij kan het geen bandenpijn zijn. Ik kijk het nog even aan. Bij de zwangerschappen van Max* en Daan kan ik mij niet herinneren dat ik dit ook had. Ik voel onze kleine meid nog steeds niet. Heel af en toe (wel steeds vaker) denk ik haar vaag ergens in mijn buik te voelen. |
Dinsdag
9 oktober 2007 (15w4d): mijn buik groeit hard Nadat we het goede nieuws hadden gehoord, heb ik mijn zwangerschapsbroeken weer tevoorschijn getoverd. Ik ben nog niet ontzettend dik, maar ze zitten wel net wat lekkerder. Hierdoor lijkt mijn buik weer groter geworden en die was al zo groot (vond ik). Ik voel af en toe wat in mijn buik. Ik denk dat het onze kleine meid is, maar weet het toch niet zeker. Toen ik ongeveer 12 weken zwanger was, heb ik haar volgens mij voelen bewegen. Ik wist het toen vrij zeker, ook al was het heel vroeg, maar daar twijfel ik nu weer over. |
Dinsdag
2 oktober 2007 (14w4d): eerste keer verloskundige Vandaag voor de eerste keer weer naar de verloskundige geweest. Ze vraagt wat over de zwangerschap en de bevalling van Daan. Ik wil ook nu pas weer op het einde van de zwangerschap over naar de gynaecoloog. Als het al eerder niet meer gaat, dan eerder. Maar dat zien we dan wel weer. Ze heeft mijn bloeddruk gemeten (120/75) en bloedgeprikt. Ik heb het idee dat ik vaker dorst heb dan normaal. Dus prikt ze een extra buisje bloed voor een glucosebepaling. Ze vroeg of ik een echo wilde of naar het hartje wilde luisteren. Nou de keuze was niet zo moeilijk: een echo dan natuurlijk! Onze kleine meid bewoog veel en het zag er goed uit. Verder vertelde ze ook dat de 20-weken echo nu ook door een verloskundige kan worden gedaan. Maar ik mag ook in het ziekenhuis. Dat wil ik toch liever, aangezien ze daar meer ervaring hebben met dit soort echo's. Tenminste dat denk ik. De volgende keer naar de verloskundige is op 25 oktober. |
Vrijdag
28 september 2007 (14w): weer ziek… De afgelopen week hebben we het aan steeds meer mensen vertelt. Vanavond ga ik eten in een Indiaas restaurant. Een collega van mij neemt afscheid. Na het hoofdgerecht begin ik me minder lekker te voelen. Ik neem een kopje thee i.p.v. het toetje en hoop dat het snel weer beter gaat. Na een tijdje ga ik toch maar en een collega brengt me naar mijn auto. Ik sta op en het gaat niet zo goed. Ik vraag om een zakje en buiten moet ik direct overgeven. Lekker hoor indiaas eten. Dat doe ik dus nooit meer. De dag erna gaat het nog niet zo goed, maar wel al beter. |
Vrijdag
21 september 2007 (13w): de uitslag! De afgelopen dagen waren spannend. Maar pas vandaag om ongeveer 13.00 uur kregen we de uitslag: geen CF!!! Wat een opluchting! We zijn ontzettend blij! Het kindje is wel drager. Het chromosoompatroon ziet er ook normaal uit. En dit keer is het een meisje. Daar moeten we beiden toch nog erg aan wennen. Maar bovenal zijn we blij! Iedereen mag het nu weten. Ik bel mijn moeder. Ronald belt Astrid. 's Avonds belt Ronald toch ook nog maar zijn ouders om het goede nieuws te vertellen. Zij weten nog niet eens dat ik weer zwanger ben. We wilden het eerst pas aan hun vertellen op zondag (dan vier ik mijn verjaardag). |
Vrijdag
14 september 2007 (12w): ik voel me weer beter 's Ochtends bel ik met een arts in het ziekenhuis. Het gaat alweer beter met me, ik heb geen verhoging meer. Het is nog niet helemaal optimaal, maar zeker beter dan gisteren. De arts geeft aan dat het niets met de vlokkentest te maken heeft gehad, anders had ik zeker nog (meer) koorts moeten hebben en/of buikpijn. Ik blijf vandaag thuis en probeer wat te werken. Maar ben ook nog erg moe. |
Donderdag
13 september 2007 (11w6d): een beetje ziek 's Morgens vroeg word ik wakker en moet overgeven. Jee, wat voel ik mij beroerd. Het overgeven lucht op en ik voel me weer wat beter. Het is donderdag vandaag en ik ben thuis met Daan. Als je je niet zo lekker voelt, is het niet zo fijn met een kindje om je heen dat de hele tijd wil voetballen. Als Daan 's middags slaapt, duik ik ook weer even mijn bed in. Na een tijdje word ik wakker en moet ik weer overgeven. Ik voel me ook wat warm, kan ook van het slapen komen. Maar voor de zekerheid meet ik toch even mijn temperatuur (38,2). Dit vind ik niet zo fijn, aangezien ik twee dagen geleden de vlokkentest heb gehad. Vruchtwater- en bloedverlies zijn niet goed, maar volgens mij koorts ook niet. Ik bel het ziekenhuis en moet toch even langskomen, want aan de telefoon kan ze niet uitsluiten dat het iets met de vlokkentest te maken heeft. Dan bel ik Ronald en hij komt naar huis. Het is inmiddels 17.00 uur. We zitten met een probleem. We weten niet hoe lang het in het ziekenhuis gaat duren en dus willen we Daan niet meenemen. Maar ja, de familie weet ook nog niet dat ik weer zwanger ben. Dat wilden we geheim houden tot de uitslag van de vlokkentest. Astrid is bij ons thuis en we besluiten het haar te vertellen en ook mijn moeder. Want Astrid zou bij haar eten thuis. We gaan naar het ziekenhuis. Daar aangekomen wordt er bloedgeprikt en ze kijkt ook nog even met de echo naar ons kindje. Het ziet er goed uit. De arts denkt dat het niets met de vlokkentest te maken heeft. Ik zie er niet ziek genoeg uit. 's Avonds krijgen we de uitslag van het bloedonderzoek. De ene waarde is goed, de andere licht verhoogd. Maar dat kan ook door stress komen. De volgende ochtend moet ik nog even contact opnemen met de arts. |
Dinsdag
11 september 2007 (11w4d): de vlokkentest We brengen Daan 's morgens naar het kinderdagverblijf en gaan daarna rustig op weg naar het ziekenhuis. Daar aangekomen blijk ik toch wel weer zenuwachtig, aangezien ik de hele tijd het gevoel heb dat ik naar de wc moet. Het loopt best wel uit en uiteindelijk zijn we aan de beurt. Eerst maken ze weer een echo en ons kindje beweegt een beetje. Dan zie ik naast de baarmoeder nog een zwarte holte. Dit blijkt mijn blaas te zijn. Ze kunnen niet goed bij de vlokken en ik moet eerst even naar de wc om mijn blaas leeg te maken. Daarna weer een echo en nu kunnen ze er beter bij. Al lijkt het alsof mijn darmen er nu voor liggen. Maar na een paar keer in- en uitademen kunnen ze zien dat mijn darmen toch goed liggen. Dan wordt mijn buik ontsmet en met jodium ingesmeerd. Vlak daarna komt de prik. Het voelt toch wel weer erg vervelend en pijnlijk. Met name als ze op mijn blaas drukken. De vlokken zijn opgezogen en worden in twee buisjes gedaan. Deze worden naar het laboratorium gebracht en dan is het afwachten. De uitslag kan 2 weken op zich laten wachten. Ik hoop dat hij toch iets eerder komt. De rest van de dag lekker rustig aan gedaan en helemaal geen last van mijn buik gehad. |
Woensdag
29 augustus 2007 (9w5d): de termijnecho Vandaag hebben we de termijnecho. Ik heb na het laatste bloedverlies geen bloed meer verloren. De echoscopiste maakt een echo en meet ons frummeltje op. Er is geen reden om de uitgerekende datum bij te stellen. Dus dat blijft op 28 maart 2008. Dan door voor het gesprek over de vlokkentest. Deze wordt vastgesteld op 11 september om 11.00 uur. We gaan proberen of Daan dan een extra dagje naar het kinderdagverblijf kan. Ik moet die dag rustig aan doen en dat kan niet met Daan om mij heen. |
Zaterdag
25 augustus 2007 (9w1d): een echo Vanmorgen gebeld met de verloskundige en om 12.00 uur kunnen we even op de praktijk langskomen voor een echo. Ik ben ontzettend blij hiermee. We gaan op de fiets, het is nl. ontzettend lekker weer. Bij de praktijk aangekomen, gaan we naar binnen. Aan de ene kant ben ik best zenuwachtig, maar toch ook weer niet. Dan mogen we naar binnen. Ik vertel in het kort wat er aan de hand is en ik kan gaan liggen. Dan gaat ze met het echoapparaat op mijn buik en vrijwel direct zegt ze dat het een goede zwangerschap is. Ik zie nog niets. Ze zoomt in en dan zien we ook wat knipperen. Het ziet er goed uit. De bloeding is wellicht te verklaren, doordat er een stolseltje zit naast de baarmoeder. Ik ben ontzettend opgelucht. |
Vrijdag
24 augustus 2007 (9w): weer bloedverlies Vandaag verlies ik dan echt bloed i.p.v. bruinig slijm. Ik schrik er behoorlijk van en ben er erg verdrietig van. Na een poosje bel ik toch maar 's middags de verloskundige in de hoop dat we misschien het weekend of maandag ofzo terecht kunnen voor een echo. De verloskundige heeft geen tijd, ze is bezig met bevallingen en vraagt of ik zaterdagmorgen wil terugbellen. |
Woensdag
22 augustus 2007 (8w5d): weer wat bloedverlies Gisterochtend weer wat bloed verloren. Het was weer bruinig slijm. Dus nog geen rood bloed. De rest van de dag nog wel wat gehad, maar minder dan 's morgens. Ik begin best bang te worden dat het misschien wel niet goed is. Ook omdat ik zo'n 'leeg' gevoel in mijn buik heb. Maar we moeten nog een week wachten voor de echo. |
Zondag
19 augustus 2007 (8w2d): beetje bloedverlies Gisteren had ik een beetje bloedverlies. Het was bruin en vermengt met slijm. In de loop van de dag nog ietsje bruinig slijm gehad. Ongeveer een week terug heb ik ook eenmalig een heel klein beetje bloed verloren. Overigens had ik dit (1 keer bloedverlies) ook met de zwangerschap van Daan. Ik ben de afgelopen week best wel misselijk geweest. Vandaag en gisteren was dat minder. De afspraak voor de termijnecho is verzet naar woensdag 29 augustus om 15.00 uur. Daan gaat dan gewoon mee, want we hebben nog niemand verteld dat ik weer zwanger ben. |
Zaterdag
11 augustus 2007 (7w1d): af en toe misselijk Ik voel me af en toe misselijk en heb rare trek (pizza, patat en dat soort vette troep). Niet erg veel anders dan bij de zwangerschappen van Max* en Daan. Mijn buik wordt wel steeds dikker. Ik vind dat dat sneller is dan bij Max* en Daan. Al ging het bij Daan ook al sneller dan bij Max*. We hebben Daan al wel verteld dat er een broertje of zusje gaat komen. Snapt hij natuurlijk nog niets van. Als ik hem verschoon, trekt hij vaak mijn T-shirt omhoog en prikt of wijst met zijn vinger in of naar mijn zij of buik en zegt dan kiki ofzo. Kiki betekent kindje. Maar voordat ik zwanger was deed hij dat ook en toen betekende het kietelen. Maar nu prikt hij minder hard en heb ik een beetje het idee dat hij echt bedoeld dat er een kindje zit. Ach, misschien wil ik dit ook wel horen. |
Dinsdag
24 juli 2007 (4w4d): verder helemaal niets… Tot nu toe voel ik nog helemaal niets. Niet misselijk enzo. Af en toe vergeet ik het zelfs. Vandaag ook gebeld met de afdeling Medische Genetica van het UMC Utrecht. Net als bij Max* en Daan willen we een vlokkentest en daar voorafgaand een termijnecho. De termijnecho is in eerste instantie gepland voor 22 augustus. Maar dan kan Ronald geen vrij krijgen, dus ga ik het een week opschuiven. |
Vrijdag
20 juli 2007 (4w): de test Ik ben nog steeds niet ongesteld en wel heel erg nieuwsgierig. De kans is klein dat ik nu al zwanger zou zijn. Maar er is wel een kans. En als ik eerlijk ben, heb ik sterk het idee dat ik zwanger ben. Dus heb ik er 's avonds een testje aan gewaagd. En…. Ik ben zwanger. |
Woensdag
18 juli 2007 (3w5d): ongesteldheid? |
Vrijdag 22 juni 2007 (0w): eerste dag laatste menstruatie |